Εν αρχή ην το Χάος

 

  Εν αρχή ην το Χάος. Σύμφωνα με τον Ησίοδο, στην αρχή γεννήθηκε το Χάος. Συνυπάρχει όμως με την Γαία και τον Έρωτα. Από τον Έρωτα δεν γεννήθηκε τίποτα, γιατί ο ρόλος του ήταν να επιδρά στα άλλα στοιχεία με σκοπό την γέννηση. Από το Χάος γεννήθηκε το Έρεβος και η Νύχτα. Εν συνεχεία
το Έρεβος και η Νύχτα με την μεσολάβηση του Έρωτα, γέννησαν τον Αιθέρα και την Ημέρα. Το Έρεβος συμβολίζει το απύθμενο βάθος και την σιγή της Νύχτας. Ο Αιθέρας θεωρείται το δομικό στοιχείο του Σύμπαντος. Τα άστρα, οι πλανήτες και οποιαδήποτε διασυμπαντική Ύλη, έχει ως δομή τον Αιθέρα. Η Ημέρα συμβολίζει το φώς της ημέρας. Στους Ορφικούς Ύμνους αναφέρεται ώς η κόρη του Ήλιου. Το Έρεβος και η Νύχτα αποτελούν την πρώτη γενιά Δημιουργίας του Κόσμου ενώ ο Αιθέρας και η Ημέρα αποτελούν την δεύτερη γενιά.

  Η Θεογονία του Ησίοδου αποτελεί ένα αφηγηματικό ποίημα, ένα πραγματικό αριστούργημα και χωρίζεται σε 5 μέρη. Η Δημιουργία του Κόσμου (Κοσμογονία) αναφέρεται στο 2ο μέρος, όπου μας εξηγεί την απαρχή του Κόσμου και τα στάδια. Είναι μια αφήγηση που οδηγεί στην ολότητα. Στην απόλυτη ισορροπία και εξήγηση του Σύμπαντος και των επί μέρους εννοιών που απορρέουν από την Αρχή. Όπου είναι το Χάος. Και όμως ξεκάθαρα φαίνεται πως από το Έρεβος και την Νύχτα γεννιέται η Ημέρα και ο Αιθέρας. Από το σκοτάδι, γεννιέται το φώς. Από το Χάος, γεννιέται η Αρμονία (Τάξη). Το μήνυμα που θέλει να μας περάσει ο Ησίοδος είναι προφανές. Το Χάος είναι ο δημιουργός, της δημιουργίας. Ο μεγάλος Θεός που καθορίζει τα πάντα και "παίζει" με την ακανόνιστη αλληλουχία των γεγονότων.  Μέσα από αυτό γεννιέται η Τάξη που κατά τον Νίτσε είναι η αρετή των μετρίων. Συνεπώς, το Χάος γεννά την Γέννηση και παραμένει άεναος ρυθμιστής της διασυμπαντικής συνέχισης της Ύλης. Από το άπειρο, στο ατελέσφορο παρόν και στο ανείπωτο μέλλον. Μια ακαθόριστη ενέργεια, εις το διηνεκές.

  Μέσα σε αυτήν την χαοτική δραστηριότητα, υπάρχει και ο Άνθρωπος. Μπορεί στην Θεογονία του Ησιόδου να πρωταγωνιστούν οι Μούσες, η Δημιουργία, το Χάος, οι Τιτάνες και οι Ήρωες, αλλά τοποθετήθηκαν με Τάξη, μέσα από το Χάος του ανθρώπινου μυαλού. Είναι αποτέλεσμα σκέψης και ενέργειας του Ανθρώπου. Ας αναλογιστούμε λίγο, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η Θεογονία είχε άλλη βάση; Πως θα προσεγγίζαμε τις καταστάσεις αν δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό μας, η λέξη Χάος. Προσωπικά θεωρώ πως δεν θα μπορούσε να δοθεί καλύτερη εξήγηση από αυτή της Θεογονίας. Γιατί σαν μέρος του Σύμπαντος, ο άνθρωπος κατακλύζεται από το Χάος και την Τάξη. Είναι η φύση του ανθρώπου, ως βασική δομή της Δημιουργίας του. Ο ανθρώπινους νους δεν έχει όρια και κανόνες. Κάθε σκέψη είναι αόρατη ενέργεια με βάση το Χάος. Κάθε αλληλουχία σκέψεων, αντικατοπτρίζει την συνεχή σχέση Χάους - Τάξης με αστάθμητους παράγοντες και ενέργειες που είναι αδύνατο να εξηγηθούν. Υπάρχει μια ανεξήγητη ερωτική σχέση ανάμεσα στον ανθρώπινο νου και στην αόρατη ενέργεια που τον περιβάλλει. Τι γεννάται από αυτήν την ερωτική σχέση; Τα συμπεράσματα δικά σας.

  Η ανθρωπότητα στο πέρασμα των αιώνων, δημιούργησε και αναπτύχθηκε με βάση την φύση της. Η Ιστορία μας έχει δείξει, πως μεγάλα επιτεύγματα της ανθρωπότητας έγιναν ύστερα από χαώδεις καταστάσεις. Ποιες χαοτικές σκέψεις κατέκλυσαν τον άνθρωπο όταν δημιούργησε τον τροχό; Όταν ανακάλυψε την φωτιά; Τις επιστήμες όπως την Ιατρική, την Φυσική, την Αστρονομία...Τις τέχνες όπως την Ποίηση, την Μουσική, την Ζωγραφική...Και αργότερα την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Τις μηχανές, τα αεροπλάνα, τους υπολογιστές, την τεχνητή νοημοσύνη...Μεγάλες εφευρέσεις όπως το τηλέφωνο, ο ηλεκτρισμός, η πενικιλίνη...Την δημιουργία πυραύλων προς ανακάλυψη του αγνώστου διαστήματος. Αξιοθαύμαστα δημιουργήματα όπως ο Παρθενώνας και οι Πυραμίδες, που δεν μπορεί ακόμα και σήμερα να εξηγηθεί ο τρόπος της δημιουργίας τους. Μεγάλοι πολιτισμοί που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ανθρωπότητα. Ο πόλεμος, η φιλία, ο έρωτας είναι αποτελέσματα του ανθρώπινου Χάους. Ενός Χάους που γεννά μια Τάξη...που με την σειρά της θα διαιωνίσει το Χάος σε μια απαρέγκλιτη πορεία.

  Το Χάος του ανθρώπινου νού, μπορεί να δημιουργήσει αλλά και να καταστρέψει. Αλλά το μεγαλύτερο νόημα πιστεύω, είναι να καταφέρει ο άνθρωπος να το αποδεχτεί. Να αποδεχτεί το Χάος και την φύση του. Όταν καταφέρει να το αποδεχτεί ολοκληρωτικά, θα μπορέσει να παίξει ο ίδιος τον ρόλο του Χάους και να γεννήσει...Τάξη.

Συγγραφέας/Αρθρογράφος: Υδρογόνο


Πηγές: Θεογονία (Ησίοδος)