ΕΝ ΤΗ ΠΡΟΑΙΡΕΣΕΙ Η ΜΟΧΘΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΚΕΙΝ

  Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα που ταλανίζουν το μυαλό κάθε καλοσυνάτου ανθρώπου, είναι γιατί υπάρχει..το κακό. Πως είναι δυνατόν να υπάρχει αυτός ο τεράστιος βαθμός κακίας και αδικίας γύρω μας; Μήπως υπάρχει μεγάλη ανοχή από το "καλό", με αποτέλεσμα να δημιουργείται πρόσφορο έδαφος για το κακό ή μήπως τελικά..οι καλοί είναι λίγοι και αδύναμοι να αντιδράσουν; Τι αναγκάζει έναν άνθρωπο να κάνει κάτι κακό; Ένας άνθρωπος χαρακτηρίζεται από τις πράξεις του ή από την πρόθεσή του;
Ας κάνουμε όσο μπορούμε μια προσέγγιση λοιπόν και ας δούμε τι υπάρχει πίσω από το πέπλο της ψυχοσύνθεσης του ανθρώπου.

  Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ. , αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος) έχει αναφέρει πως η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση. Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος αυτού του μεγάλου φιλοσόφου, θα συμφωνήσουμε μαζί του και θα προχωρήσουμε στην ανάλυση της φράσης αυτής. Η τάση προς το κακό έχει εξήγηση και μάλιστα συναντάται σε αρκετές εκφάνσεις της ζωής μας. Ας τα βάλουμε σε μια όμορφη σειρά λοιπόν.


ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ

  Κακό μπορούμε να θεωρήσουμε οποιαδήποτε πράξη, η οποία μπορεί να προκαλέσει ζημιά, σύγχυση ή χάος. Μια ενέργεια που μπορεί να διαταράξει οτιδήποτε ειρηνικό, αρμονικό ή υγιές. Γενικά μιλώντας πάντα, τέτοιες ενέργειες συναντούμε στην καθημερινότητα μας σωρηδόν. Από απλές κουβέντες, χειρονομίες, ψέμματα, μέχρι σε χειροδικία κοκ. Φυσικά υπάρχει και ο παράγοντας "ατύχημα" ή "λάθος" αλλά ως επί το πλείστον, θα εστιάσουμε στον παράγοντα "πρόθεση". Η οποία έχει ένα και μόνο συνώνυμο. Τον Άνθρωπο. Μην ξεγελιόμαστε, η νοημοσύνη του ανθρώπου είναι ικανότερη για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο και αυτό φαίνεται στο πέρασμα των χρόνων από τις καταστροφές τις οποίες δημιούργησε. Εδώ φυσικά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κακοί από πρόθεση, αλλά όλοι οι κακοί είναι άνθρωποι..από πρόθεση. Δεν μπορέσαμε ποτέ να παραδειγματιστούμε από την άγρια φύση. Ένα πανέμορφο οικοσύστημα με μια υπέροχη αρμονία..η οποία όλως τυχαίως διαταράσσεται από ...τον Άνθρωπο.


ΤΟ ΚΑΛΟ ΥΠΑΡΧΕΙ;

  Και φυσικά υπάρχει, αλλά είναι σπάνιο στις μέρες μας. Υπάρχει τόσο έντονη η "πραγματικότητα" του κακού γύρω μας, όπου οποιαδήποτε "καλή" πράξη, πιθανόν να την δούμε με καχυποψία. Και σε αυτό το σημείο πρέπει να δώσουμε έμφαση στις έννοιες που περιστοιχίζουν τις λέξεις "καλό" και "κακό". Έτσι θα καταλάβουμε πως το κακό υπάρχει από πρόθεση, με ένα πολύ απλό τρόπο. Απλά αποδεικνύοντας πως και το καλό υπάρχει από πρόθεση σε αντιστοιχία.
  Καλό άνθρωπο δυνάμεθα να θεωρήσουμε αυτόν, που έχει καλή πρόθεση. Δεν θα κριθεί από την καλή του πράξη. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί πολύ απλά, μια καλή πράξη μπορεί να κρύβει μια κακή πρόθεση, από έναν κακό άνθρωπο, ο οποίος αποσκοπεί..σε κάτι βαθύτερο.
  Έτσι λοιπόν γίνεται κατανοητό, σε αντιστοιχία, πως η πρόθεση είναι ο μοναδικός παράγοντας κρίσης του "Καλού" και του "Κακού".


Ο "ΑΙΩΝΙΟΣ" ΑΝΘΡΩΠΟΣ


  Ο ανθρώπινος νους έχει κατανοήσει σχεδόν τα πάντα. Έχει ανακαλύψει επιστήμες, έχει κάνει απίστευτες εφευρέσεις, έχει δημιουργήσει. Έχει εξελιχθεί από την αρχή της δημιουργίας του, σε μεγάλο βαθμό. Αναφέροντας και τα καλά που έχει να δείξει το ανθρώπινο είδος, θα καταλήξουμε σε ένα απλό πράγμα που δεν έχει κατανοήσει ο άνθρωπος και φυσικά όπως φαίνεται , δεν πρόκειται να κατανοήσει ποτέ. Το ότι φέρεται και πράττει στον πλανήτη αυτόν, σαν να πρόκειται να ζήσει για πάντα. Ακριβώς. Το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου είναι αυτό ακριβώς. Αν ποτέ ο άνθρωπος καταλάβει ότι είναι ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ από αυτή την ζωή, ίσως υπάρχει ελπίδα να καταλάβει πως το ΚΑΚΟ δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Θα έπρεπε να το αποφεύγει. Να γίνει ο θεματοφύλακας του καλού και για τους υπόλοιπους ανθρώπους που θα έρθουν για να..απέλθουν με την σειρά τους. Η ύπαρξη του κακού στην ανθρωπότητα είναι η σκληρή υπενθύμιση της ίδιας της φύσης του ανθρώπου. Του εγωϊσμού και της μοχθηρίας. Της ανάγκης να ΚΑΤΕΧΕΙ υλικά αγαθά, λες και την ύστατη ώρα θα τα πάρει μαζί του. Άραγε οι άνθρωποι που μένουν πίσω τι θυμούνται από κάποιον συνάνθρωπο τους που έφυγε; Πόσα ΚΑΛΑ και πόσα ΚΑΚΑ έκανε. Όχι τι κατείχε. Ας γίνει λοιπόν ένα μάθημα για όλους μας αυτό.

  Εν κατακλείδι, δεν ζούμε για πάντα αγαπητοί συνάνθρωποι. Δεν αξίζει να κάνουμε αλλά ούτε και να δεχόμαστε το κακό γύρω μας. Αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις το κακό κατάματα, απλά συνέχισε να είσαι καλός με τον εαυτό σου αλλά και με τους γύρω σου. Είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του κακού.

  Μια καλή πράξη δική σου, μπορεί να μην αλλάξει τον κόσμο όλο, αλλά μπορεί να αλλάξει τον κόσμο ενός συνανθρώπου σου. Η πρόθεσή σου μετράει και ας μην εκτιμηθεί ποτέ.

Συγγραφέας/Αρθογράφος:  Υδρογόνο